Medio oktober vorig jaar kwam een vriendin bij me langs met een folder en een krantenknipsel. Beiden gingen over het mij onbekende Dieet. Mijn vriendin kende de Karin ten Kroode uit het knipsel en had haar zeer recent ontmoet. Ze bleek heel veel afgevallen te zijn in redelijk korte tijd en dat alles, zo had Karin m’n vriendin verteld, dankzij dit Dieet. “Marianne”, zo vertelde m’n vriendin, “zij ziet er fantastisch uit en heeft dit resultaat snel en zonder problemen behaald. Dit moeten wij ook gaan doen! Volgende week heb ik een afspraak bij Karin om me verder te laten voorlichten, ga je met me mee?”

Sceptisch naar maaltijdvervangers

Een vluchtige blik op folder en artikel bevestigde mijn scepsis direct. Weer zo’n zakjes/reepjesdieet voor sukkels die snel veel willen afvallen. Nee, niks voor mij. OK, ik wist best dat ik veel te zwaar was, maar ik kon het moment om – voor de zoveelste keer – te stoppen met veel en ongezond te eten en te beginnen met sporten al heel lang weer niet vinden. De laatste keer dat dit wel gelukt was, was alweer enkele jaren geleden.

Op m’n – inmiddels beproefde – manier van gezond en minder eten en meer bewegen, was ik in drie maanden tijd 12 kilo kwijt geraakt. Een vakantie van twee weken in Zuid-Frankrijk had die ban helaas echter verbroken en langzaam maar zeker was het aankomen weer begonnen. Bijna anderhalf jaar nadien, was ik zwaarder dan ooit. Niet dat ik dat exact wist, want de weegschaal stond alweer een aantal maanden te verstoffen onder in m’n kast: ik had geen behoefte ook te weten hoeveel te zwaar ik was!

Mijn gezondheid

M’n leven lang kampte ik al met een heftig schommelende bloedsuikerspiegel. En die zou al tijdens het volgen van het dieet maar ook daarna door een sterk verbeterde BMI en vooral ook gezondere manier van eten, stevig in balans moeten raken. De “click” die ik met Karin voelde gaf me het vertrouwen dat ’t met  haar hulp zou lukken. Het feit dat ze me voordat ik kon beginnen langs m’n huisarts stuurde, bevestigde mijn indruk dat dit toch wel een heel degelijk en veilig dieet moest zijn. En, zeker niet in de laatste plaats, sprak de beloofde begeleiding ook tijdens en na het afbouwen van het dieet me zeer aan.

Kort gezegd: deze struisvogel had abrupt de kop uit het zand getrokken en de focus was helder en duidelijk. In de veronderstelling dat ik zou moeten kletsen als brugman om de benodigde toestemming van m’n huisarts te krijgen, stond ik na een paar minuten met die (zeer van harte gegeven) toestemming weer op straat. Ik had hem zelfs moeten beloven een flinke stapel folders langs te komen brengen! Zijn woorden waren letterlijk: “meteen doen: dit is de enige manier, helemaal als je niet meer piep-jong bent (sic!), om snel veel gewicht kwijt te raken”.

De start met maaltijdvervangers

Enfin, niets stond een start meer in de weg en 1 november was D-day. Ik geloof dat ik toen nog dacht dat ik ’t dieet maximaal een week of zes of zo zou volgen, want die 16 weken die Karin ’t gevolgd had leken me toen onoverkomelijk veel. Helder staan die eerste drie weken me nog voor de geest, want ze waren verre van makkelijk. Het afvallen ging goed en snel, maar ik voelde me vele malen per dag gewoon onwel. Liet ik de honden uit dan dacht ik meerdere keren, oh, gelukkig een boom, daar kan ik even steun bij zoeken, omdat ik het gevoel had dat ik tegen de vlakte zou gaan.

Bovendien vond ik de repen niet zo lekker, wat heet, ik kon ze zelfs niet weg krijgen en dus besloten we die er maar uit te halen en bleven er slechts twee soorten maaltijdvervangers op een dag over. Dankzij Karin’s hulp/tijd en creativiteit (“probeer eens dit, zou je niet eens dat”) en m’n eigen vastberadenheid (verbazingwekkend hoe enorm gemotiveerd ik in feite zo opeens geraakt was) ben ik die drie weken toch op de maaltijdvervangers doorgekomen. En gelukkig maar ook, want daarna begon ik me werkelijk fantastisch te voelen. Een energie, niet te geloven!

Herwonnen vitaliteit

Eindelijk weer zin om klussen aan te pakken, heerlijk. En maar afvallen, ook heerlijk. Bij 10, 15 kilo kwamen tevens de eerste reacties, nog meer heerlijk. Naast de wekelijkse bezoekjes aan Karin, was m’n omgeving (echtgenoot, ouders, broers en zelfs kinderen van 8 en 4 die dingen zeiden als “jee, mam wat knap dat je dit doet”) een geweldige steun, maar dat neemt niet weg dat je ’t toch echt helemaal zelf doet: het trotse gevoel daarover was eveneens een grote stimulans.

Inmiddels schommel ik tussen de 25,5 en 26,5 kilo eraf en ben daar zeer tevreden mee. Na dit afvallen voel ik mij fantastisch (zo ontzettend veel beter dan eerst), slaap veel beter en ja, ik zie er ook nog eens geweldig uit.

De eerste nieuwe kleren koopsessie was ronduit sensationeel! Om te beginnen kan ik opeens elke willekeurige kledingzaak ingaan en denken “oh, wat leuk”, want mijn maat hebben ze nu zeker; dat heb ik jaren en jaren niet meegemaakt. Dus nee, ik hoef niet meer naar een zaak waar ze (hele) grote maten hebben (ik hikte tegen 48 aan en heb nu een grote 40, YO!!) En de woorden van degene die mij ten tijde van die nieuwe kleren gelegenheid hielp, “ik vind ‘m niet mooi zitten, hoor! Als ik jou was zou ik een maatje kleiner proberen”, nou ja, kicken, echt. Ik kwam gewoon een soort van high de winkel uit!

Gewichtsbeheersing

Ik eet erg lekker (het is waar, alles smaakt veel lekkerder/puurder), maar let zeer op m’n koolhydraat-inname, beweeg meer en houd daardoor m’n gewicht goed onder controle. Vastbesloten ben ik om het nooit meer zo ver te laten komen en met Karin’s steun, maar zeker niet in de laatste plaats m’n eigen motivatie, gaat me dat deze keer zeker lukken.

Op de een of andere manier ben ik door dit hele proces van een week of 18 erg veel bewuster gaan leven. Heb veel gelezen over wat welke soorten voedsel in je lichaam doen, ben terdege doordrongen van de kwalijke gevolgen van “jo-jo-en” en dat alles helpt mij om nu wel goed bij de les te blijven. Uitspattinkjes zijn er zeker, maar het verschil met vroeger is, dat ook dit bewuste keuzes zijn, die ik van te voren maak, waardoor ik er zonder schuldgevoel extra van geniet en waarbij ik nu niet onmiddellijk doorschiet naar alleen maar “uitspattingen”, maar er echt op let dat de balans er blijft.

Na afvallen ben ik bewuster gaan leven.

Marianne